معنی دسیسه

دسیسه. [دَ سی س َ / س ِ] (از ع، اِ) دسیسه. مکر. حیله. توطئه. فتنه. عداوت. ج، دَسائس، دَسایس. و رجوع به دسیسه شود.
- دسیسه باز؛ حیله باز. مکار. فتنه گر.
- دسیسه بازی، عمل دسیسه باز.
- دسیسه کار، توطئه چین. مکار. فریب کار.
- دسیسه کاری، عمل دسیسه کار.
- دسیسه کردن، توطئه کردن. توطئه چیدن.

(دَ س) [ع. دسیسه] (اِ.) حیله و مکر.

مکر و حیلۀ پنهانی، کاری که پنهانی و از روی مکر و دشمنی انجام بدهند،

پاپوش

پنهان‌کاری، تبانی، تلبیس، توطئه، دستان، دوزوکلک، فتنه‌انگیزی، فریب، نقشه

Cabal, Collusion, Conspiracy, Intrigue, Machination, Plot, Scheme

مکیده، مهرب، موامره، أُحْبُولَه

آنچه از دشمنی که پنهان شده باشد، مکر و حیله را گویند

Anschlag [noun]

139