معنی دلب
لغت نامه دهخدا
دلب. [دُ] (ع اِ) درختی است بزرگ با برگهای عریض و پهن، این درخت بدون شکوفه و میوه است. (از اقرب الموارد). چنار. (دهار). درخت چنار را گویند و به عربی برگ آنرا ورق الدلب خوانند. (از برهان). درخت چنار. (الفاظ الادویه). به پارسی صنار گویند و به شیرازی چنار خوانند. (از اختیارات بدیعی). لیث گوید درخت عیشام را عرب دلب گوید و درست آن است و درخت چنار است. (از تذکره ٔ داود ضریر انطاکی). رجوع به چنار شود. || جنسی اند ازسودان و سیاهان، یکی آن دلبه. (از اقرب الموارد).
فرهنگ معین
(دُ) [ع.] (اِ.) چنار.
فرهنگ عمید
درخت چنار،
حل جدول
درخت چنار
فرهنگ گیاهان
چنار، صنار
گویش مازندرانی
فرهنگ فارسی هوشیار
پارسی تازی گشته دلب چنار از گیاهان
معادل ابجد
36