معنی دل‌خوش‌کنک

(دِ خُ کُ نَ) (اِمر.) آن چه که موقتاً مایه دلخوشی باشد ولی پایه و اساسی نداشته باشد.

چیز پوچ یا بی‌ارزشی که بیهوده مایه خوشحالی یا امیدواری شود

آنچه که موقتا مایه دلخوشی باشد ولی پایه و اساسی نداشته باشد.

1030