معنی دوچندان

دوچندان. [دُ چ َ] (ص مرکب، ق مرکب) دومقابل و مضاعف و دوبرابر. (ناظم الاطباء). دوچند. دوبرابر. دومقابل. ضعف. مضعوف. مضاعف. (یادداشت مؤلف):
به شبگیر چون ریسمان برشمرد
دوچندان که هر بار بردی ببرد.
فردوسی.
دوچندان که رشتی به روزی برشت
شمارش همی بر زمین برنوشت.
فردوسی.
- دوچندان شدن، دوبرابر شدن. دو چندان گردیدن. تضاعف. مضاعف شدن. (یادداشت مؤلف):
گر بپسندیش دگرسان شود
چشمه ٔ آن آب دوچندان شود.
نظامی.
- دوچندان گردیدن یا گشتن، تضعیف. مضاعف کردن. دوبرابر شدن:
دزدی بوسه عجب دزدی پرمنفعتی ست
که اگر باز ستانند دوچندان گردد.
صائب.

Doubly, Dual, Duplex, Duplicate, Reduplicate

دوبرابر، مضاعف

اضعاف

دوبرابر،

دوبرابر، مضاعف

دوبرابر شدن، دوچندان شدن، دوچندان کردن، مضاعف کردن

دوبرابر، دوچندان

دوبرابرشدن، دوچندان شدن

دوچندان، دومقابل، مضاعف

دوبرابر، دوچندان، دومقابل

دوبرابر کردن، دوچندان کردن

دوچندان

دوچندان کردن

دوچندان کردن، افزودن، دوبرابر کردن، دو برابر کردن، تکرار کردن، دوچندان، نسخه دوم، المثنی،

مُضاعَف، دو برابر، دوچندان،

118