معنی دکیسه

لغت نامه دهخدا

دکیسه

دکیسه. [دِ کیس ْ س ِ / دِ س ِ] (صوت) کلمه ٔتعجب است در تداول لوطیان و مشتی ها. علامت تعجب و علامت استفهام انکاری است. صوتی است علامت تعجب و گاهی تحقیر را. (یادداشت مرحوم دهخدا). دکی. دکیره. زکی.


دکیره

دکیره. [دِ رَ / رِ] (صوت) کلمه ٔ تعجب است در زبان لوطیان. کلمه ٔ تعجبی است. (یادداشت مرحوم دهخدا). دکی. زکی. دکیسه. و رجوع به دکی و دکیسه و زکی شود.


دکیسة

دکیسه. [دَ س َ] (ع اِ) گروه مردم. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد).


دکی

دکی. [دِ] (صوت) کلمه ٔ تعجب است در تداول عوام. علامت تعجب. زکی. دکیسه. لفظی است برای بیان اعتراض به گفته ٔ کسی با انکار حرف او یا مقابله و معارضه ٔ با او. (ازفرهنگ لغات عامیانه). و رجوع به دکیسه و زکی شود.

حل جدول

دکیسه

از ادات تمسخر و تعجب است

از ادات تمسخر و تعجب است.


از ادات تمسخر و تعجب است.

دکیسه


از ادات تمسخر و تعجب است

دکیسه

فرهنگ عوامانه

دکیسه

از ادات تمسخر و تعجب است.

فرهنگ معین

دکیسه

(دَ کّ س) (ا ِ صت.) (عا.) از ادات تمسخر و توهین.

فرهنگ فارسی هوشیار

دکیسه

گروه مردم گروزه

معادل ابجد

دکیسه

99

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری