معنی دکیسه
لغت نامه دهخدا
دکیسه. [دِ کیس ْ س ِ / دِ س ِ] (صوت) کلمه ٔتعجب است در تداول لوطیان و مشتی ها. علامت تعجب و علامت استفهام انکاری است. صوتی است علامت تعجب و گاهی تحقیر را. (یادداشت مرحوم دهخدا). دکی. دکیره. زکی.
دکیره
دکیره. [دِ رَ / رِ] (صوت) کلمه ٔ تعجب است در زبان لوطیان. کلمه ٔ تعجبی است. (یادداشت مرحوم دهخدا). دکی. زکی. دکیسه. و رجوع به دکی و دکیسه و زکی شود.
دکیسة
دکیسه. [دَ س َ] (ع اِ) گروه مردم. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد).
دکی
دکی. [دِ] (صوت) کلمه ٔ تعجب است در تداول عوام. علامت تعجب. زکی. دکیسه. لفظی است برای بیان اعتراض به گفته ٔ کسی با انکار حرف او یا مقابله و معارضه ٔ با او. (ازفرهنگ لغات عامیانه). و رجوع به دکیسه و زکی شود.
حل جدول
از ادات تمسخر و تعجب است
از ادات تمسخر و تعجب است.
از ادات تمسخر و تعجب است.
دکیسه
از ادات تمسخر و تعجب است
دکیسه
فرهنگ عوامانه
از ادات تمسخر و تعجب است.
فرهنگ معین
(دَ کّ س) (ا ِ صت.) (عا.) از ادات تمسخر و توهین.
فرهنگ فارسی هوشیار
گروه مردم گروزه
معادل ابجد
99