معنی دیابت

دیابت. [ب ِ] (فرانسوی، اِ) دولاب. مرض قند. دیابت شیرین. بیماریی که بر اثر کم شدن ترشح أنسولین از سلولهای جزایر لانگرهانس در لوزالمعده بوجود می آید و با زیادی عطش، زیادی ادرار، کم شدن وزن علی رغم اشتهای زیاد و گاهی خارش و جوشهای چرکی پوست همراه است.بیماری قند به عوامل ارثی بستگی دارد. و در صورت وجود زمینه ٔ ارثی مساعد، چاقی و حاملگیهای مکرر و عوامل ناشناخته ٔ دیگر موجب بروز آن میشوند. وظیفه ٔ هورمن انسولین قابل استفاده کردن قند (گلوکوز) برای بافتها است و نقصان آن موجب محروم ماندن بافتها از مهمترین منبع ایجاد نیرو و در عین حال تراکم قند در خون و بروز آن در ادرار میشود. بدی تغذیه بافتی در طول زمان سبب تغییرات ثانوی در عروق مخصوصاً در قلب، کلیه، چشم و مغز میشود و همین عوارض بیماری قند را در صورت عدم مراقبت پرخطر مینماید بیماری قند با رژیم غذائی صحیح (احتراز از زیاده روی در خوردن مواد نشاسته ای) و تزریق انسولین یا استفاده از خوردن داروهای خوراکی که در بسیاری از اشخاص مسن تر از چهل سال موجب ازدیاد ترشح انسولین از لوزالمعده میشوند قابل درمان است اما این درمان باید همه ٔ عمر ادامه یابد زیرا نقصان ترشح انسولین علاج پذیر نیست بیماری قند در صورت عدم مداوا بعلت تراکم مواد اسیدی در بدن موجب اغما و مرگ میشود این خطر مخصوصاً جوانانی را که بمرض قند مبتلی هستند تهدید مینماید. (از دائره المعارف فارسی).
- دیابت بیمزه یا دیابت انسی پید بیماری هورمونی که بر اثر کمی ترشح هورمون ضد ادرار بوجود می آید و با زیادی فوق العاده عطش و ادرار همراه است. وجه تسمیه ٔ دیابت انسی پید زیادی ادرار بدون وجود قند درآن است زیرا اطبا درگذشته برای تشخیص بیماری قند، ادرار را می چشیدند، شیرین بودن ادرار مؤید مرض قند یا دیابت شیرین بشمار میرفت دیابت انسی پید با تزریق هورمون ضدادرار درمان میشود. اما این درمان باید همه ٔ عمر ادامه یابد. زیرا نقصان ترشح هورمون مربوط که از غده هیپوفیز است. (هورمون ضدادرار) علاج پذیر نیست. (از دائره المعارف فارسی).

(بِ) [فر.] (اِ.) مرضی که به واسطه زیاد شدن مقدار قند خون تولید می گردد که موجب تشنگی مفرط و فزونی تولید پیشاب می شود، بیماری قند (فره).

مرض * مرض قند

بیماری قند

مرض قند

مرض السکر

مرض قند، مرضی که بواسطه زیاد شدن مقدار خون تولید میگردد

417