معنی دیانا

دیانا. (اِخ) دیان. در دین رومی الاهه ٔ ماه و جنگلها و حیوانات و زنان است بهنگام وضع حمل. دیانا مطابق اساطیر یونانی آرتمیس بود و در معبدش در رم بعنوان الاهه ٔ باکره مورد احترام بود وی که دختر «ژوپیتر» و «لاتون » بود بدستور پدر نمی بایست ازدواج کند و ژوپیتر تیرهایی بدو داد و موکبی از پریان را همراه او کرد و او را ملکه ٔ جنگلها و یا ربهالنوع ساخت. مشغولیت عمده ٔ او شکار بود مع هذا عاشق «اندیمیون » چوپان گردید. معروفترین معبد در آریکیا نزدیک دریاچه ٔ «نمی » بود که در آنجا با شعائر باروری و با مهین مادر خدایان مرتبط وبعنوان الاهه ٔ زمین مورد پرستش بود. ربهالنوع شکار وماه در نزد یونانیان و در ایران قدیم دیانا را با آناهیتا مطابقت میداده اند. (تاریخ ایران باستان ج 1 ص 669، 810 و ج 3 ص 2701 و 2702). رجوع به اساطیر یونان، دائرهالمعارف فارسی، فرهنگ فارسی و معبد دیان شود.

در نزد رومیان قدیم الهۀ ماه و جنگل‌ها و حامی زنان در هنگام زاییدن. او را به‌صورت زنی که لباس صیادان در تن و کمان و جعبۀ تیری در دست داشت مجسم می‌ساختند،

نام مدلی تفنگ بادی

الهه شکار یونان باستان

دخترانه، در اساطیر رومی الهه ماه، جنگلها، حیوانات، و زنان هنگام وضع حمل، دیانا در معبدش در رم به عنوان الههباکره مورد احترام بود، او مطابق آرتمیس در اساطیر یونانی است

66