معنی دیلاق
لغت نامه دهخدا
دیلاق. [دَ] (ترکی، ص) قدبلند. دیلاغ. رجوع به دیلاغ شود.
فارسی به انگلیسی
Gangling
فرهنگ معین
قد بلند، مجازاً بی قابلیت. [خوانش: (دِ) [تر.] (عا.)]
مترادف و متضاد زبان فارسی
بلندقامت، دراز، قددراز،
(متضاد) خپله
حل جدول
آدم قد دراز
آدم بلند قد، بی قابلیت
دراز و لاغر عامیانه
آدم بلندقد بی قابلیت.
دیلاق و دراز
لندهور
لندهور
دیلاق
قدبلند
دیلاق
بلند قد
دیلاق
آدم بلندقد بی قابلیت.
دیلاق
فرهنگ فارسی هوشیار
قد بلند، بی قابلیت.
فرهنگ عوامانه
آدم بلندقد بی قابلیت را گویند.
واژه پیشنهادی
دیلاق
معادل ابجد
145