معنی دینامیت

لغت نامه دهخدا

دینامیت

دینامیت. (فرانسوی، اِ) ماده ای منفجره که از نیترو گلیسیرین و ماده ٔ متخلخلی (مانند خاک اره) تشکیل یافته است و اغلب دارای نیترات آمونیوم یا نیترات سودیوم یا گاهی یکی از کربونها نیز هست. انفجار بوسیله ٔ چاشنی بعمل می آید. دینامیت را «آ.ب.نوبل » کشف کرد. (1866م.). (دائره المعارف فارسی).

فرهنگ معین

دینامیت

[فر.] (اِ.) ماده ای قابل انفجار مرکب از نیتروگلیسرین و ماده ای متخلخل که موجب انفجار می گردد.

فرهنگ عمید

دینامیت

مادۀ قابل انفجار که از ترکیب نیتروگلیسرین با مواد دیگر ساخته میشود و برای منفجر ساختن چیزی یا جایی به ‌کار می‌رود،

حل جدول

دینامیت

اختراعی از آلفرد نوبل سوئدی

اختراعی از آلفردنوبل سوئدی

فارسی به انگلیسی

فارسی به عربی

دینامیت

دینامیه، مسحوق

فرهنگ فارسی هوشیار

دینامیت

ماده ای منفجره که از نیتروگلیسیرین و ماده متخلخلی تشکیل یافته است و اغلب دارای نیترات آمونیوم یا نیترات سودیوم یا گاهی یکی از کربنها نیز هست، انفجار بوسیله چاشنی بعمل میاید

فارسی به ایتالیایی

فارسی به آلمانی

دینامیت

Puder (m), Pudern, Pulver (n)

معادل ابجد

دینامیت

515

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری