معنی رابطه

(بِ طِ) [ع. رابطه] (اِ.) پیوند، بستگی.

آنچه دو تن یا دو چیز را به هم پیوستگی و ارتباط می‌دهد، علاقه بین دو تن یا دو چیز، علاقه، پیوند،
(صفت) [قدیمی] ربط‌دهنده، پیونددهنده،

تماس

بستگی، پیوند، وابستگی

ارتباط، انتساب، انس، بستگی، پیوستگی، پیوند، تماس، ربط، سروکار، نسبت، وابستگی،
(متضاد) ضابطه

Affiliation, Alliance, Association, Communication, Connection, Interconnection, Intercourse, Interrelationship, Kinship, Liaison, Linkage, Links, Pertinence, Relation, Relationship, Respect, Tie-In, Tie-Up, Touch, Traffic, Transaction

ilişki

اتصال، احترام، ربطه، عاده، اِتّصالٌ

علاقه و آنچه بدان چیزی را بچیزی بندند، سلسله وار و زنجیروار

رابِطَه، علاقه- وصلت- پیوند

legame

Angewohnheit [noun], Binden, Bindung (f), Gewohnheit [noun], Knüpfen, Punktgleichheit (f), Schlips (m), Zustand [noun]

217