معنی رازقی

رازقی. [زِ] (ع ص نسبی) منسوب به رازق. || ضعیف. (اقرب الموارد). سست و ضعیف از هر چیزی. (منتهی الارب).

رازقی. [زِ] (اِ) زنبق سفید. (برهان) (ناظم الاطباء). زنبق. (تذکره ٔ داود ضریر انطاکی ص 170). || سوسن سفید. (برهان) (ناظم الاطباء) (تذکره ٔ داود ضریر انطاکی ص 170). یک قسم گلی است سفید و بغایت خوشبو. (ناظم الاطباء). ابن بیطار آرد: امین الدولهبن التلمیذ گفت: رازقی سوسن سپید است و روغن آن روغن رازقی است و این معنی را ابوسهل مسیحی صاحب کتاب المأئه وعبیداﷲبن یحیی صاحب کتاب اختصارات الاربعین گفته اند.و از لغویین صاحب کتاب البلغه و جز او نیز یاد کرده اند که پنبه در دهها رازقی نامیده میشود سکری گوید به کتان نیز رازقی اطلاق میگردد. اما نزد پزشکان رازقی چنان است که من گفتم و این از آن جهت یاد کردم که گروهی از ناآگاهان پنداشته اند که روغن رازقی از شکوفه ٔ انگور گرفته شود و برخی ادعا کرده اند که روغن بذر کتان است و آن نیست مگر روغن سوسن سفید. (مفردات ابن بیطار ج 1 ص 153). مؤلف گوید: اینکه آن را امین الدولهبن التلمیذ سوسن سپید ترجمه میکند و ابن البیطار نیزبدو تأسی میکند غلط است. رازقی گلی است نهایت خوشبوی و بوی آن غیر بوی سوسن است. و درخت آن مانند انگور است. لیکن پوست درخت سپید است و گل آن صد برگ باشدنهایت سپید مانند سوری صد برگ لیکن مجموع آن چون پشت ناخن ابهامی و گاهی کمی بزرگتر و در بغداد و کوفه آن را دیدم که به ارتفاع تبریزی و چناری بلند بالا کرده بود و بر رفته چون لبلابی. (یادداشت مؤلف). || انگور ملاحی. (از اقرب الموارد). نوعی از انگور است که دانه های آن کوچک میباشد. (برهان) (آنندراج). نوعی انگور سفید دراز. (منتهی الارب):
رازقی و ملاحی و خزری
بوزری و گلابی و شکری.
نظامی.
|| می. (از اقرب الموارد). رازقیه. || تخم کتان است و از آن روغن گیرند. (برهان) (آنندراج). || پنبه. (از مفردات ابن البیطار). || کتان. (ابن البیطار ذیل رازقی).

گل رازقی. [گ ُ ل ِ زِ] (ترکیب اضافی، اِ مرکب) از گلهای بسیار معطر و خوشبوست که به سوسن سفید معروف است. رجوع به رازقی شود.

کرم رازقی. [ک َ م ِ زِ] (ترکیب اضافی، اِ مرکب) ابن البیطار گمان می کند رازقی سوسن ابیض است، یعنی یاس و چنین نیست چه یاس مضاعف یعنی پُرپَر نیست و کرم رازقی همان گل رازقی امروز است که آن را به گل یاس پیوند کنند و شبیه به رز است و از آن رو آن را کرم رازقی نام داده اند و در بغداد و نواحی آن به بلندی صنوبر بالا می رود. (یادداشت مؤلف).

سست، نوعی انگور که دانه های ریز دارد، نوعی گل

گل راز باغی از گیاهان

نام گلی است سفید و کوچک و پرپر و خوشبو که از آن عطر هم می گیرند، نوعی انگور که دانه های ریز دارد. [خوانش: (~.) (اِ. ص.)]

(زیست‌شناسی) گلی سفید، کوچک، پرپر، و خوش‌بو که از آن عطر می‌گیرند
(زیست‌شناسی) نوعی انگور با دانه‌های ریز،
[قدیمی] خمر، شراب،

سمن

فل

نوعی انگور

فل

نیلوفر هندی

نوعی انگور

دخترانه، گیاهی بوته ای از خانواده زیتون با گلهای درشت و سفید و معطر شبیه گل یاس

318