معنی راویز | جدول یاب

لغت نامه دهخدا

راویز

راویز. (اِ) درخت اشترخار. (الفاظ الادویه) علف شتر باشد که آنرا شترخار و اشترغاز نیز گویندو بیخ آن را آچار سازند. (برهان) (از شرفنامه ٔ منیری) (از رشیدی). درخت اشترخار که آنرا اشترخار نیز گویند و به خارشتر مشهور است. (آنندراج) (انجمن آرا). و رجوع به اشترخار و اشترغار در همین لغت نامه شود.