معنی رزمی
لغت نامه دهخدا
رزمی. [رَ] (ص نسبی) جنگجو. جنگاور. حربی. (فرهنگ فارسی معین). جنگی. منسوب به رزم. اهل رزم. (یادداشت مؤلف). رزمجو:
چنگ است پای بسته سرافکنده خشک تن
چون رزمیی که گوشت ز احشا برافکند.
خاقانی.
رزمی. [رَ] (اِخ) شاعر صاحب دیوان. نام او گرگین بیگ پسر سیاوش سلطان است. شرح حال وی در تذکره ٔ نصرآبادی (ج 2 ص 43) آمده است. نسخه ٔ دیوان وی در بنگاله بدست می آید. (از الذریعه ج 9 بخش 2). رجوع به تذکره ٔ نصرآبادی ج 2 ص 43 شود.
فرهنگ معین
(ص نسب.) جنگجوی، (اِ.) نام عمومی نوعی ورزش شامل، کاراته، تکواندو، کونک فو. [خوانش: (رَ)]
مترادف و متضاد زبان فارسی
جنگی، حربی
فارسی به انگلیسی
Belligerent, Effective, Live, Martial, Military, Warlike
فارسی به عربی
ملحمه
گویش مازندرانی
فرهنگ فارسی هوشیار
(صفت) جنگجوی جنگاور حربی.
معادل ابجد
257