معنی رغس
لغت نامه دهخدا
رغس. [رَ] (ع مص) بسیار گردانیدن و ببرکت گردانیدن مال. (ازمصادر اللغه ٔ زوزنی). زیاد گردانیدن خدای مال کسی را و برکت دادن در آن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء).
رغس. [رَ] (ع اِمص) دست و دسترس. ج، ارغاس. || نیکویی. || برکت. || گوالیدگی. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (آنندراج).
حل جدول
نیکویی و برکت
فرهنگ فارسی هوشیار
دسترس، فراوانی، گوالیدگی بچه دان پرده ای که به هنگام زای همراه با بچه بیرون آید
معادل ابجد
1260