معنی رمان جعفر شهری

شکر تلخ

شکر تلخ

شکر تلخ

پسرانه، جوی بزرگ، نام امام ششم شیعیان، نام برادر علی (ع) ملقب به ذوالجناحین و معروف به جعفر طیار

جَعْفَر، جعفرهای بنام در امر مبارک متعددند از جمله جناب ملاجعفر گندم پاک کن که در کتاب اقدس نیز به او اشاره می فرمایند و دیگر جناب میرزا جعفر تبریزی که در ادرنه از تصور فراق گلوی خویش بریدند و دیگر جناب میرزا جعفر رحمانی شیرازی که مسافرخانه مقام اعلی را بنا کردند،

جَعْفَر، اسم شریف امام ششم شیعیانِ اثنی عشریه ملقب به صادق،

جَعْفَر، نهر آب- جوی پر آب- شتر شیرده (جمع:جَعافِر)،

جَعْفَر، اسم برادر حضرت علی مُلَقَّب به «طَیّار» و «ذُوالْجَناحَیْن» که در غزوهء مَؤُتَه پرچمدار و سردار لشکر اسلام شد و هر دو دستشان قطع گردید و شهید شدند،

نهر، رود

نام نمازی است که پیامبر اسلام (ص) به جعفر بن ابیطالب آموزش داده اند

رود، نهر، ماده شتر پر شیر. [خوانش: (جَ فَ) [ع.] (اِ.)]

رمان. [رَ] (نف) ترسو و هراسان و گریزان. (ناظم الاطباء). شمان. (از برهان قاطع). رمنده. در حال رمیدن. رجوع به رمیدن شود:
بیابانی از وی رمان دیو و شیر
همه خاک شخ و همه ره کویر.
فردوسی.
رمان دید از او نامداران خویش
بر آنسان که بیند رخ گرگ میش.
فردوسی.
شد آن لشکر گشن پیش تورگ
رمان چون رمه ٔ میش از پیش گرگ.
اسدی.
هوا جای خاک و زمین جای خون
رمان ژنده پیلان و گردان نگون.
اسدی.
آنکه از گربه ای رمان باشد
کی خدای همه جهان باشد.
سنائی.

رمان. [رُم ْ ما] (ع اِ) انار و آن شش مزه دارد مانند سیب. (آنندراج). نار: فیهما فاکهه و نخل و رمان. (قرآن 68/55). رجوع به انار شود.

ام جعفر. [اُم ْ م ِ ج َ ف َ] (ع اِ مرکب) مرغ خانگی. || اِست. (المرصع).

باغ جعفر. [غ ِ ج َ ف َ] (اِخ) نام محلی از طسوج لنجرود. [قم] (تاریخ قم ص 113).

1159