معنی ره

ره. [رَه ْ] (اِ) مخفف راه. (یادداشت مؤلف). ره که مخفف راه است با مصادر: نمودن که نعت آن رهنماست و رفتن با نعت رهرو، بردن با نعت رهبر، زدن با نعت رهزن، سپردن با نعت رهسپار، نوردیدن با نعت ره نورد، آوردن بانعت ره آورد، داشتن با نعت رهدار است صرف و ترکیب شود. و از نمودن رهنمون نیز آمده است. و با توشه، ره توشه استعمال شده و به صورت مزید مؤخر هم بدینسان آید: آبره، آبرهه، بیره، چهارره، دوره، دورهی، سربره، سه ره، شاهره، و برخی از این ترکیبات با یای حاصل مصدری هم آید: همرهی و گمرهی و... (از یادداشت مؤلف).
- ره بسیج، همراه. هم سفر:
جهاندار با ره بسیجان خویش
ره آورد چشم از ره آورد پیش.
نظامی.
- ره پاییدن، راه پاییدن. کشیک دادن. نگهبانی راه نمودن: آن را که ره پاید و نگهبانی کند دیده بکنند. (تفسیر ابوالفتوح رازی ج 2 ص 157).
- ره تافتن بسویی، بدان جانب رفتن. راهی شدن بدان سوی. رو کردن بدانجا:
گرت خوش آید سخن من کنون
ره ز بیابان بسوی شهرتاب.
ناصرخسرو.
- ره رفته، عزیمت کرده. راهی شده:
به ره خفتگان تا برآرند سر
نبینند ره رفتگان را اثر.
سعدی (بوستان).
|| مزید مؤخر امکنه: فهره. قاصره. باره. دیره. دیبوره.آره. سمیره. بویره. (از یادداشت مؤلف). رجوع به راه در همه ٔ معانی و ترکیبات شود.

ره. [رَه ه] (ع ص) طست ره، طشت فراخ نزدیک تک. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء).

ره. [رَه ْ] (علامت اختصاری) رمز است رحمه اﷲ را. مانند «رح ». مختصر رحمه اﷲ تعالی. مخفف رحمهاﷲ علیه، یا رحمه اﷲ. رمز است از رضی اﷲ عنه (در کتب اهل سنت) و رحمهاﷲ علیه (در کتب شیعی). (یادداشت مؤلف).

ره. [رُه ْ] (اِ) روه و پارسایی و تقدس و پاکی و طهارت. (ناظم الاطباء). نیکی. (شرفنامه ٔ منیری) (برهان). || سیرت زهاد و پارسایان. (ناظم الاطباء) (از شرفنامه ٔ منیری). سیرت زهاد و عباد و پارسایان باشد. و رهبان مرکب از این است و آن را روهبان هم می گویند. (برهان). رجوع به رهبان شود.

ره کوفتن. [رَه ْ ت َ] (مص مرکب) ره کوبیدن. رجوع به ره کوبیدن و راه کوفتن شود.

ره سودگی. [رَه ْ دَ / دِ] (حامص مرکب) خستگی و ماندگی از رنج راه. ره زدگی. رنج و صدمه دیدن از راه. (از یادداشت مؤلف). خستگی راه:
شه و لشکر از رنج ره سودگی
رسیدند لختی به آسودگی.
نظامی.
رجوع به ره زده و ره زدگی شود.

مخفف راه

جاده کوتاه، مخفف راه، طریق کوتاه

جاده کوتاه

طریق کوتاه

Road, Way

مخفف رای – میل و خواسته

حرف نشانه ی مفعول

سوراخی در ته تنور یا کوره برای مکش هوا

سوراخ روزنه

بریدگی داخل صخره ی بزرگ

طریق، رسم و روش

رَه، کلمه ایست که بجای رَحمَه الله عَلَیه می نویسند

(رَ) نک راه.

طریق،
کرت، مرتبه، دفعه،
قاعده، رسم، روش،
(موسیقی) آهنگ و نغمه،
* ره‌ بردن: (مصدر لازم) [قدیمی] راه یافتن و پی‌ بردن به‌ جایی یا چیزی، راه بردن، راه جستن،

205