معنی رویان | جدول یاب

لغت نامه دهخدا

رویان

رویان. (نف) روینده. (فرهنگ فارسی معین) (انجمن آرا). || (اِ) جنین. (فرهنگ فارسی معین). نخستین دوره ٔ رشته ٔ تخم. (لغات فرهنگستان).

رویان. (اِخ) شهر عمده ٔ ناحیه ٔ رویان و بزرگترین شهر جبال طبرستان به شمار می آمد. (فرهنگ فارسی معین). شهر بزرگی بود در جبال طبرستان و در ناحیه ٔ وسیع به همین نام قرار داشت. گویند: بزرگترین شهر جبال طبرستان رویان بود. رویان در اقلیم چهارم بود و بین آن و گیلان دوازده فرسخ مسافت بود. جبال رویان به جبال ری متصل است. (از معجم البلدان). رجوع به سرزمینهای خلافت شرقی ص 298، تاریخ طبرستان و گیلان، آنندراج و انجمن آرا شود.

رویان. (اِخ) ولایت وسیعی از کوههای طبرستان در بخش غربی مازندران. (فرهنگ فارسی معین). و رجوع به رویان (شهر رویان...) شود.

رویان. (اِخ) دهی از بخش مرکزی شهرستان شاهرود. آب از قنات. دارای 1300 تن سکنه. محصول عمده ٔ آنجا غلات و پنبه و بنشن و انواع میوه و صیفی وراه آن فرعی است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3).