معنی ریسیدن
لغت نامه دهخدا
ریسیدن. [دَ] (مص) رشتن. تافتن. ریسمان ساختن. (ناظم الاطباء). رشتن پنبه. تافتن پشم و ابریشم وامثال آن. (برهان) (آنندراج) (از انجمن آرا). رشته ٔپنبه و پشم از چرخه تافتن. (غیاث اللغات). تابیدن رشته ها با دوک یا چرخ و غیره: ریسیدن نخ. ریسیدن ریسمان. (یادداشت مؤلف). || بانگ زدن. فغان وفریاد کردن. || زاری کردن. || کوشش کردن. || پاشیدن و پراکنده کردن. || تخلیه ٔ شکم کردن و ریدن. (ناظم الاطباء).
فرهنگ معین
(دَ) (مص ل.) رشتن.
فرهنگ عمید
ابریشم، پشم، یا پنبه را تاب دادن و به شکل نخ یا ریسمان درآوردن، تابیدن،
حل جدول
فارسی به انگلیسی
Spin
فارسی به ترکی
eğirmek
فارسی به عربی
دوره
فرهنگ فارسی هوشیار
(مصدر) (رشت ریسد خواهد رشت بریس ریسنده رشته) پنبه یا پشم را با دوک ریسیدن تافتن تابیدن: }} می آسوده در مجلس همی گشت رخ میخواره همچون می همی رشت {{ (ویس و رامین)
معادل ابجد
334