معنی زبان باز

زبان باز. [زَ بام ْ] (نف مرکب) کسی که با زبان چرب و نرم خود مقصود خود را حاصل میکند یا مردم را فریب میدهد. (فرهنگ نظام). چاپلوس. متملق.چرب سخن. چاخان. لفاظ. خالب. (منتهی الارب). رجوع به زبان بازی و زبان بازی کردن و زبان آوری و خلابت شود.

(~.) (ص فا.) (عا.) چاپلوس.

چاپلوس، چرب‌زبان، کسی که با چاپلوسی و شیرین‌زبانی دیگری را فریب می‌دهد،

چاپلوس، چاخان، چرب زبان، متملق

چاپلوس

لفاظ

چاخان

Cajoler, Glib, Gusher, Gushing, Gushy, Prevaricator, Smooth-Tongued, Wag, Waggish

کسی که با زبان چرب و نرم خود مقصود خود را حاصل میکند یا مردم را فریب میدهد، چاپلوس، متملق، چرب سخن

70