معنی زن پاک دامن

دامن پاک. [م َ] (ص مرکب) پاکدامن. عفیف. مقابل آلوده دامن و دامن آلوده. مقابل تردامن.

دامن دامن. [م َ م َ] (ق مرکب) چندین دامن پر: دامن دامن اشک، گریه ٔ بسیار. دامن دامن گل چیدن، فراوان گل چیدن.

بتول, مستوره.

علیا مخدره

بتول

طاهره

طیبه

زن پاک، زن پاک‌دامن، زن عفیف،

نجیب، عفیف، پارسا، پاک‌جامه: در حقّ من به دُردکشی ظن بد مبر / کآلوده گشت جامه ولی پاک‌دامنم (حافظ: ۶۸۶)،

منزه

عفیف

باعفت

(اسم) زن پاک زن پاکدامن عفیفه کریمه محصنه طاهره.

(مَ) (ص مر.) برخوردار از پاکدامنی، نداشتن وضع یا کیفیت رفتارهای زشت و ننگین.

دامن

175