معنی زیان و خسران

غبن

غبن

زیانکاری

غبن

خسران. [خ ُ] (ع اِمص) کمی و نقصان و زیانکاری. (ناظم الاطباء). زیان کاری. (دهار). زیان. کاستی: بر خیره می کشند می خورنداز بهر حطام را و آنگاه خود می گذارند و می روند تنهابزیر زمین با وبال و خسران بسیار. (تاریخ بیهقی).
حاصل آن اگر میسر گردد خسران دنیا و آخرت باشد. (کلیله و دمنه).
بنده خاقانی بخدمت نیم رو خاکی رسید
سهو و خسران پس نهاد وسهم خسرو پیشوا.
خاقانی.
از خوف خسران خوداز جانب سلطان صلاح کار خود و از آن او در آن دیدند... (جهانگشای جوینی). من ذرع العدوان حصدالخسران هر که عدوان کارد خسران درود چه از تخم ظلم زیان روید. || هلاکی. || گمراهی. (یادداشت بخط مؤلف).

خسران. [خ ُس ُ] (اِخ) نام یکی از سران مغول است: خسران از خوف خسران خود از جانب سلطان صلاح کار خود و از آن او در آن دیدند که... (جهانگشای جوینی). و آن اندیشه سبب کودکی و دلشکستگی سلطان بود چون نزدیک خسران خود هزارسف و دیگر امرا رفت. (جهانگشای جوینی).

خسران. [خ ُ] (اِخ) نام دیهی است از دیههای کوزدر. (تاریخ قم ص 141).

خسران. [خ ُ] (ع مص) زیان کردن در تجارت خود و مغبون شدن. (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از اقرب الموارد). زیان کردن. (المصادر زوزنی) (دهار).
- خسرالدنیا و الاخره، بزیان در هر دو سرای. (یادداشت بخط مؤلف). توضیح: این عبارت آیه ٔ قرآن است و در فارسی برای کم زیانکار آمده. را. || گمراه شدن. || کردن وزن (منتهی الارب) (از لسان العرب) (از تاج العروس) (از اقرب الموارد).

خسران دیده. [خ ُ دی دَ / دِ] (ن مف مرکب) زیان دیده. ضرررسیده. ضررخورده. (یادداشت بخط مؤلف).

خسران زده. [خ ُ زَ دَ / دِ] (ن مف مرکب) زیان دیده. ضرررسیده. ضررخورده. (یادداشت بخط مؤلف):
بیچاره سوزنی که بسودای غازییی
شد همچو خسروانی خسران زده تنش.
سوزنی.

ضرر کردن، زیان دیدن،
زیانکاری،

خُسْران، زیان، ضرر، گمراهی، هلاک،

آسیب، اضرار، خسارت، زیان، زیانمندی، ضرر، لطمه،
(متضاد) نفع

کمی و نقصان، زیانکاری

(خُ) [ع.] (اِمص.) زیانکاری، زیانمندی.

985