معنی سبزقبا
لغت نامه دهخدا
سبزقبا. [س َ ق َ] (اِ مرکب) مرغی است که آن را سبزک خوانند و آن سبز میباشد بسرخی مایل و تاجی هم دارد. (برهان) (آنندراج). به لغت اصفهانی اسم شقراق است. (تحفه ٔ حکیم مؤمن). شِقِرّاق. مرغی است کوچک با خجک های سرخ و سبز و سیاه و سپید. (منتهی الارب). رجوع به سبزگرا و سبزک و سبزه قبا شود. || کنایه از بنگ و آن کیفی باشد معروف. (برهان) (آنندراج).
فرهنگ معین
(~. قَ) [فا - ع.] (اِمر.) پرنده ایست حلال گوشت، کوچک تر از کلاغ با پرهای سبز و سرخ، کلاغ سبز هم گویند.
فرهنگ عمید
سبزک
حل جدول
کاسکینه
فرهنگ فارسی هوشیار
سبزگرا کرکرا از پرند گان
واژه پیشنهادی
کاسانه
معادل ابجد
172