معنی سخنران

سخنران. [س ُ خ َ] (نف مرکب) شاعر و راوی. (آنندراج):
ور مرا آینه در شانه ٔ دست آید من
نقش عنقای سخنران بخراسان یابم.
خاقانی.
|| خطیب.

Lecturer, Orator

کسی که در انجمنی یا برای جمعی سخنرانی کند، سخن‌راننده، زبان‌آور، ناطق، خطیب،

نطاق

خطیب

هلن کلر

نطاق

ناطق

واعظ، ناطق، سخنگو، ناطق، خطبه خوان، متکلم

خطیب

(صفت) سخن راننده.

(~.) (ص فا.) سخن راننده، ناطق، خطیب.

کتیب، محاضر، ناطق

زبان ران

خطیب

سخنگو، ناطق، نطاق، خطبه‌خوان، خطیب، متکلم،
(متضاد) مستمع

961