معنی سرکرده

سرکرده. [س َ ک َ دَ / دِ] (ن مف مرکب، اِ مرکب) سردار. (غیاث). منتخب و برگزیده. (آنندراج). رئیس. مهتر. فرمانده: خواجه های سیاه با ریش سفید و سرکرده ٔ مزبور بوده. (تذکرهالملوک چ 2 ص 18). فهیم بن ثولاء سرکرده ٔ شرطیان بوده در بصره. (منتهی الارب).
در جهان سیم تنان بی حد و سرکرده تویی
روز در سال بسی باشد و نوروز یکی.
محسن تأثیر (از آنندراج).

(~. کَ دِ) (اِمر.) رییس، سردسته.

رئیس یک طایفه یا دسته‌ای از مردم، سردسته، فرمانده،

سالار

بیگ

رئیس، رهبر، سرجنبان، سردسته، سرور، فرمانده،
(متضاد) مادون

Chief, Kingpin, Leader

elebaşı

قائد

منتخب و برگزیده، رئیس، مهتر، فرمانده

Befehlshaber [noun]

رئیس

489