معنی سزار

لغت نامه دهخدا

سزار

سزار. [س ِ] (اِخ) ژول. سردار معروف رومی که از سال 44 تا 101ق.م. در رم حکومت کرد. وی مردی فصیح با قدرت و باسیاست بود. در تمام جنگها و ستیزه ها که کرد فائق شد.

سزار. [س ِ] (اِخ) دهی از دهستان سردشت شهرستان دزفول. دارای دویست تن سکنه است. آب از چشمه و محصول آنجا غلات، انجیر، انار و ساکنین از طایفه عشایر بختیاری میباشد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6).

فرهنگ معین

سزار

(س) [فر.] (اِ.) عنوان امپراتوران روم.

فرهنگ عمید

سزار

عنوان پادشاهان قدیم روم، قیصر،

حل جدول

سزار

لقب امپراطوران روم

مترادف و متضاد زبان فارسی

سزار

امپراطور (روم)، قیصر،
(متضاد) کسرا

فارسی به انگلیسی

سزار

Caesar, Kaiser

فرهنگ فارسی هوشیار

سزار

(اسم) عنوان امپراطور روم قیصر.

معادل ابجد

سزار

268

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری