معنی سقیم

لغت نامه دهخدا

سقیم

سقیم. [س َ] (ع ص) بیمار. (غیاث) (مهذب الاسماء) (منتهی الارب) (آنندراج):
زین نکته های بکرند آبستنان حسرت
مشتی سقیم خاطر جوقی سقیم ابتر.
خاقانی.
در ره عمر شتابان روز و شب
ای برادر گر درستی یا سقیم.
مولوی.
چون مزاج آدمی گلخوار شد
زرد و بدرنگ و سقیم و خوار شد.
مولوی.
گفتندش که چرا در این بحث سخن نگویی گفت حکیم دارو ندهد جز سقیم را. (سعدی).
در قتل ما ز نرگس خود مصلحت مکن
کاندیشه ٔ صحیح نباشد سقیم را.
صائب.
|| در اصطلاح محدثان، خلاف صحیح است و عمل راوی برخلاف مدلول روایت است و دلالت بر نادرستی کند. || بمجاز به معنی چیز ناقص. (غیاث) (آنندراج):
صد سخن گوید پیوسته چو زنجیر بهم
که برون ناید از آن صدسخن سست و سقیم.
فرخی.
با سخن گفتن تو هر سخنی با خلل است
با ستوده خرد تو خرد خلق سقیم.
فرخی.
|| نادرست. مقابل صحیح:
گفت از این باب هرچه گفتی تو
من ندانسته ام صحیح و سقیم.
ناصرخسرو.
چکنم چاره چون نمی سازد
چیره عزم صحیح و بخت سقیم.
مسعودسعد.
از آنکه مهتر و مخدوم من نکوداند
بنظم و نثرحدیث صحیح را ز سقیم.
سوزنی.
چشم جادوی توخود عین سواد سحر است
لیکن این هست که این نسخه سقیم افتاده ست.
حافظ.
چه در حساب بود آنکسی که نشناسد
صحیح را ز سقیم و صحاح را ز کسور.
بدر جاجرمی.


سقیم کردن

سقیم کردن. [س َ ک َ دَ] (مص مرکب) ناقص کردن. معیوب نمودن:
شیر دندان نمود و پنجه گشاد
خویشتن گاو فتنه کرد سقیم.
ابوحنیفه ٔ اسکافی (از تاریخ بیهقی چ ادیب ص 388).


سقیم گشتن

سقیم گشتن. [س َ گ َ ت َ] (مص مرکب) بیمار شدن:
دشمنت خسته و بشکسته و پا بسته به بند
گشته دل خسته وز آن خسته دلی گشته سقیم.
؟ (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 295).


حدیث سقیم

حدیث سقیم. [ح َ ث ِ س َ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب) مقابل حدیث صحیح. رجوع به حدیث صحیح شود.

فرهنگ معین

سقیم

بیمار، نادرست، جمع سقام. [خوانش: (سَ) [ع.] (ص.)]

فرهنگ عمید

سقیم

[مقابلِ صحیح] نادرست،
مریض، بیمار،

حل جدول

سقیم

بیمار

مریض و ناخوش

عربی به فارسی

سقیم

ناسالم , ناخوش , ویژه ناخوشی , مریض , وحشت اور

مترادف و متضاد زبان فارسی

سقیم

خطا، دروغ، سهو، غلط، نادرست،
(متضاد) صحیح، درست، اشتباه‌آمیز، معیوب، ناسالم،
(متضاد) سالم، بی‌عیب، بیمار، مریض، ناخوش،
(متضاد) سرحال، قبراق

فرهنگ فارسی هوشیار

سقیم

بیمار


سقیم الصدر

کینه توز


سقیم کردن

ناقص کردن، معیوب نمودن

فرهنگ فارسی آزاد

سقیم

سَقِیْم، بیمار- ناامن- غیر مطمئن (مکان)، خلاف حقیقت و نادرست- سست و ضعیف (کلام)، (جمع: سُقُم)


سقیم الافکار

سَقِیْمُ الاَفکار، زشت پندار- دارای افکار ناصحیح- دارای افکار سست و ضعیف

معادل ابجد

سقیم

210

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری