معنی سنگر

سنگر. [س َ گ ُ] (اِ) سیخول که خارپشت تیرانداز باشد یعنی خارهای خود را چون تیر اندازد. (برهان). || سَنگَر؛ سنگر. حصار. قلعه بندی. (ناظم الاطباء). || نیزه ٔ کوچک. (غیاث). || سنگر به معنی حصار. قلعه بندی. گودالی که سربازان برای حفظ خود از گلوله های دشمن حفر کنند و از میان آن به تیراندازی یا دیدبانی مشغول گردند. (حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین). چیزی است که بر گرد لشکر یا خانه ها از خار و سنگ و توپ خانه و غیره ساخته مهیای جنگ باشند از عالم مورچال. (آنندراج). توده یا تپه و مانعی است که در حوالی شهر محصور در موقع حمله ٔ دشمن برمی آوردند. (قاموس کتاب مقدس).

سنگر. [س َ گ َ] (اِخ) دهی است از دهستان ژان بخش دورود شهرستان بروجرد. دارای 327 تن سکنه. آب آن از رودخانه و قنات. محصول آنجا غلات. شغل اهالی زراعت و گله داری است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6).

سنگر. [س َ گ َ] (اِخ) دهی است از دهستان قلعه دره سی بخش حومه ٔ شهرستان ماکو. دارای 399 تن سکنه. آب آن از رودخانه ٔ ساری سو. محصول آنجا غلات و بزرک. شغل اهالی زراعت و گله داری است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 4).

سنگر. [س َ گ َ] (اِخ) دهی است از دهستان دشت بیل بخش اشنویه ٔ شهرستان ارومیه. دارای 105 تن سکنه. آب آن ازنهر آغ بلاغ. محصول آنجا غلات، توتون. و شغل اهالی زراعت و گله داری است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 4).

سنگر. [س َ گ َ] (اِخ) دهی است از دهستان نوروزآباد بخش سرخس شهرستان مشهد. دارای 1300 تن سکنه. آب آن ازرودخانه. محصول آنجا غلات. شغل اهالی زراعت و مالداری و شال بافی است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9).

دیوار، گودال، یا برآمدگی خاک، سنگ، یا شاخۀ درخت که سربازان هنگام جنگ برای خود درست می‌کنند و در پناه آن قرار می‌گیرند تا از تیراندازی دشمن آسیب نبینند، پناهگاه، جان‌پناه،
* سنگر بستن: (مصدر لازم) (نظامی) ساختن سنگر، آماده کردن سنگر،

سیخول

جان پناه

پناهگاه، جان‌پناه، موضع مبارزه

Bulwark, Dugout, Fortification, Redoubt

حاجز، حصن، ستاره، قلعه، معقل

از توابع دهستان چهاردانگه ی هزارجریبی ساری، از دهستان...

شناگر – آب باز

شناگر

حصار، توده یا تپه و مانعی است که در حوالی شهر محصور در موقع حمله دشمن بر میاورند

trincea

Festung (f)

خاکریز

جان پناه

استحکامات

330