معنی سنگریزه

سنگریزه. [س َ زَ / زِ] (اِ مرکب) ریگ و رمل و خرده سنگ و پاره سنگ. (ناظم الاطباء). حَصی ̍. (منتهی الارب). حصباه، حصاه. (دهار). کَنکَث. (دهار). حصباء. (نصاب الصبیان) (منتهی الارب): صحرا ریگ و سنگریزه بسیار داشت. (تاریخ بیهقی).
جانست نه سنگریزه بنشین
با جان مکن این ستیزه بنشین.
نظامی.
چرا در سنگریزه کان کنم کان
چه بی روغن چراغی جان کنم جان.
نظامی.
کردم ز سنگریزه ره توتیای چشم
تا آنچه کس ندید بدیدم بصبحگاه.
خاقانی.
سنگریزه گر نبودی دیده ور
چون گواهی دادی اندرمشت در.
مولوی.
|| نوعی از آش. (ناظم الاطباء):
دادیم صلای سنگریزه
بشنو تو نوای سنگریزه.
بسحاق اطعمه.
|| الماس ریزه هایی که جواهری برای فروش دوره میگرداند. (ناظم الاطباء).

سنگریزه ناک. [س َ زَ / زِ] (ص مرکب) رملی و ریگی و جایی که دارای سنگ ریزه باشد. (ناظم الاطباء): حیره مضروسه، ارض محصاه، ارض محصبه، زمینی سنگ ریزناک. (منتهی الارب).

Gravel, Scree

çakıl

شن

حصب

حصا، ریگ

حصا

ریگ

ریگ

وجن

حصاه، حصباء، حصوه، صوان

ریگ و رمل و خرده سنگ

ghiaia

Kiesel (m), Kiesel, Kieselstein (m), Kieselstein

ریگ، رمل، خرده سنگ،
(متضاد) صخره

یرامع

352