معنی سوخت

سوخت. (اِ) آنچه سوزند در تنور و بخاری و تون و مانند آن. آنچه برای سوختن و گرم کردن است. آنچه ضرور است سوختن را از نفت و هیمه و جز آن.آنچه برای گرم کردن یا پختن بکار است از هیمه و برگ خشک و سرگین و نفت و جز آن. (یادداشت بخط مؤلف).
- سوخت حمام. سوخت نانوائی. سوخت اجاق.
|| آنچه ممتنعالوصول ماند از وامهای داده شده. لاوصول. از میان شدن طلبی. (یادداشت بخطمؤلف).
- سوخت را بود کردن، قاعده ای بوده است دولتی که مستوفیان و عاملین رعایت میکردند. (یادداشت بخط مؤلف).

(اِ.) ماده سوختنی مانند: نفت.

آنچه بسوزانند از قبیل هیزم، زغال، نفت، بنزین، گاز و مانند آن‌ها برای ایجاد حرارت یا نیرو، مادۀ سوختنی،
(اسم مصدر) [مجاز] از بین رفتن،
سوخته،
* سوخت‌وساز: (زیست‌شناسی) تغییرات شیمیایی مواد غذایی که در بدن جانداران رخ می‌دهد و نیروی لازم برای اعمال حیاتی و تقویت عضلات تولید می‌شود، متابولیسم،
* سوخت‌های فسیلی: نفت، گاز، زغال‌سنگ،

بنزین، نفت

بنزین، نفت، گازوئیل، مواد سوختی، سوخته

Energy, Feed, Fuel

akaryakıt, yakıt

احتراق، وقود

آنچه سوزند در تنور و بخاری و مانند آن، آنچه برای گرم کردن یا پختن بکار برند

carburante

نفتا

1066