معنی سودمندی

سودمندی. [م َ] (حامص مرکب) نفع. منفعت. فایده. (ناظم الاطباء):
دل آرام دارید از چار چیز
کزو خوبی و سودمندیست نیز.
فردوسی.
بی آزاری و سودمندی گزین
که این است فرهنگ و آیین و دین.
فردوسی.
از آن پند کو سر بلندی دهد
بگفت آنچه او سودمندی دهد.
نظامی.

نفع، فایده، باروری. [خوانش: (~.) (حامص.)]

کارایی

Avail, Helpfulness, Profitability, Usefulness, Utility

استعمال، کفاءه، مرفق

‎ نفع، فایده، برومندی باروری مثمری، سود برندگی.

Anwenden, Anwendung (f), Belegen, Benutzen, Benutzung (f), Brauchen, Dienstprogramm (n), Nutzbarkeit (f), Nutzen, Nützlichkeit (f)

174