معنی سورةُ الرحمن

مال یابد. - امام جعفر صادق علیه السلام

اگر بیند سوره رحمن می خواند، دلیل است از سخنهای دروغ اجتناب نماید. - محمد بن سیرین

سیرت نیک و راه دین گزیند. - اب‍راه‍ی‍م‌ ب‍ن‌ ع‍ب‍دال‍ل‍ه‌ ک‍رم‍ان‍ی

نزد خدای تعالی عزیز و گرامی بود. - امام جعفر صادق علیه السلام

الرحمن. [اَرْ رَ ما] (اِخ) سوره ٔ پنجاه و پنجمین از قرآن، مدنی است و هفتاد و هشت آیه دارد. پس از سوره ٔ قمر و پیش از سوره ٔ واقعه آمده است:
پس از الحمد و الرحمن و الکهف
پس از یاسین و طا سین میم و طاها.
خاقانی.

نجی الرحمن. [ن َ جی یُرْ رَ ما] (اِخ) لقب موسی کلیم اﷲ است. (یادداشت مؤلف).

خلیل الرحمن. [خ َ لُرْ ْرَ ما] (اِخ) لقب حضرت ابراهیم خلیل است. رجوع به ابراهیم پیغمبر شود.

خداوند رحمان،

(خداوندى که) بخشنده و بخشایشگر است (و رحمت عام و خاصش همگان را فرا گرفته).

پنجاه‌وپنجمین سورۀ قرآن کریم، مکی، دارای ۷۸ آیه، آلاء،

۱-هر کس به اسم مبارک «الرحمن» مداومت نماید و بعد از هر نماز فریضه صد بار بخواند، خداوند تبارک و تعالی دل او را از ظلمت و غفلت و فراموشی پاک گرداند.
۲- خواندن ۲۹۸ بار «الرحمن» موجب می شود مخلوقات خدا او را دوست دارند و دشمنان بر وی مهربان گردند.

(اسم) انگشتهای خدا (ماخوذ ازخبر علی (ع) بن ابی طالب: قلب المومن بین اصبعین من اصابع الرحمن یقلبها کیف یشا ء: دل مومن میان دو انگشت از انگشتهای خدای رحمان است و او آنرا هر طور که بخواهد بگرداند: به مهر خاتم دل دراصابع ارحمن به مهر خاتم وحی از مطالع الاعراب. (خاقانی)

بخشاینده ی مهربان (صفت) بخشاینده مهربان (جزئی از بسمله وآیه ای از سوره فاتحه الکتاب است)

حَدِیْقَهُ الْرَّحْمن، نام محلّی در آباده که سرهای شهدای نیریز را در آنجا دفن کردند،

نَسَمَه الرَّحمن، نَفَس رحمن، نَفَس الهی (در مقام تشبیه است)،

595