معنی سینجر

سینجر. [س َ ی َ ج ُ] (اِ) اخگر و پاره های آتش باشد و شراره ٔ آتش را نیز گویند. (برهان). شراره ٔ آتش و اکثر صاحب فرهنگان نوشته اند که پاره های آتش باشد و آنرا اخگر و لخجه و لخشه نیز نامند. (جهانگیری). شراره و آتش پاره ها. (فرهنگ رشیدی) (آنندراج):
سینجر چو باران زرین چکان
نگون ابر بارید بر آسمان.
فردوسی.

(سَ یَ جُ) (اِ.) پاره آتش، اخگر.

اخگر، پارۀ آتش، شراره: سینجر چو باران زرین‌چکان / نگون ابر بارنده از آسمان (فردوسی: لغت‌نامه: سینجر)،

پاره آتش، اخگر

(اسم) پاره آتش اخگر: سینجر چو باران زرین چکان نگون ابر بارنده از آسمان. (فردوسی) توضیح در فهرست ولف این کلمه ضبط شده و به فرهنگ شاهنامه عبدالقادر در نمره 1410 ارجاع گردیده. این بیت در نسخ معتبر شاهنامه نیامده.

323