معنی شب زنده داری
لغت نامه دهخدا
شب زنده داری. [ش َ زِ دَ / دِ] (حامص مرکب) عمل شب زنده دار. شب بیداری. پاسبانی در شب.
فرهنگ عمید
بیدار بودن در شب، شب را به بیداری گذراندن،
حل جدول
فارسی به انگلیسی
Vigil, Watch
فارسی به عربی
سحر، صحوه
فرهنگ فارسی هوشیار
عمل شب زنده دار بیدار بودن در شب خود را برای شب زنده داری آماده کردند.
فارسی به آلمانی
Aufwachen, Wecken [verb]
معادل ابجد
583