معنی شدید

شدید. [ش َ] (ع ص) دلاور. || توانا. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). ج، شِداد، اشدّاء. (اقرب الموارد). || بخیل. || سخت. (منتهی الارب) (اقرب الموارد).
- شدیدالحنزوانه، کنایه است از تکبر و عظمت. (از اقرب الموارد).
- شدیدأدید، از اتباع. (مهذب الاسماء).
- شدیدالشکیمه، سخت لگام. سختگیر و متعصّب: شدیدالشکیمه فی الدین وثیق العزیمه فی اطاعه اﷲ رب العالمین. (تاریخ یهقی ص 300).
- شدیدالعمل، سختگیر. دشوارگیر: عین الدوله مردی شدیدالعمل بود. (یادداشت مؤلف).
- شدیدالعذاب، سخت عذاب:... و ان اﷲ شدیدالعذاب، و آنکه خدا سخت عقوبت است. (قرآن 165/2).
- شدیدالقسوه، سخت سنگدل.
- شدیدالقوی، سخت نیرو: علمه شدیدالقوی، آموخت او را سخت نیرو و قوی. (قرآن 5/52).
- شدیدالعقاب، سخت عقوبت: و اعلموا ان اﷲ شدیدالعقاب، و بدانید که خدا سخت عقوبت است. (قرآن 196/2).
- شدیداللحن، تند و زننده، آبدار: یادداشتی شدیداللحن، تند و درشت.
- شدیدالکاهل، بلندجانب. صاحب شوکت.
|| (اِ) شیر بیشه. (منتهی الارب). اسد. (اقرب الموارد).

شدید. [ش َ] (اِخ) شدیدبن قیس محدث است. (منتهی الارب). || لقب ابوبکر هفتمین از امرای بنی حفص. (یادداشت مؤلف). رجوع به ابوبکر شدید شود. || نام مولای ابوبکر. (منتهی الارب). ||... ابن عادبن عملاق بن لادبن سام بن نوح. (حبیب السیر). رجوع به شدادبن عاد شود.

سخت، قوی، فراوان، تند، ظالم. [خوانش: (شَ) [ع.] (ص.)]

سخت، تند،
[قدیمی] سختگیر،

حاد

سخت، سهمگین

اکید، بسیار، هنگفت، دشوار، زفت، سخت، قوی، محکم،
(متضاد) خفیف

Extreme, Acute, Abysmal, Austere, Bad, Deadly, Brutal, Fierce, Consuming, Crucial, Crying, Deep, Desperate, Dire, Dour, Drastic, Driving, Excruciating, Great, Gusty, Harsh, Hearty, Heavy, Hot, Intemperate, Intense, Intensive, Intent, Sharp, Keen, Sore, Mighty, Mortal, Overpowering, Poigna

şiddetli

بشده، حاد، شدید، عنیف، قاسی، قطری، متانق، متحمس، مرکز، مزمن

شدید , دردناک , تالم اور , اندوه اورد

سخت، قوی، تند

شَدِیْد، سخت- قوی- محکم- بلند- شجاع- شیر- بخیل و ممسک (جمع: شِداد- شُدُود- اَشَّداء)

intenso

violento

Hart, Rabauke, Schwer, Vehement [adjective], Vehement [adverb], Widerstandsfähig, Zäh

318