معنی شروع

شروع. [ش ُ] (ع اِمص، اِ) آغاز و فیال و ابتدا و اول. (ناظم الاطباء).
- شروع افتادن، شروع شدن. آغاز گشتن: اگر در محامد اخلاق و مآثر اعراق این پادشاه... خوض و شروع افتد. (سندبادنامه ص 18).
- کلاس شروع،در سابق بر کلاس تهیه اطلاق می شد و پیش از کلاس اول کودکان، را برای تعلیم آماده می کردند.
|| دیباچه. (ناظم الاطباء). || حمله و هجوم. (ناظم الاطباء).

شروع. [ش ُ] (ع مص) به کاری آغازیدن. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). در کاری شدن. (المصادر زوزنی) (از تاج المصادر بیهقی) (ترجمان القرآن جرجانی چ دبیرسیاقی ص 61). به کاری درآمدن. (آنندراج). آغازیدن. آغاز کردن.روی آوردن به. رونهادن به. روی گذاشتن به. برداشت کردن. ابتدا کردن. بنیاد کردن. به کاری درشدن. اقدام کردن. (یادداشت مؤلف). || در آب درآمدن. (ترجمان القرآن جرجانی) (المصادر زوزنی) (از اقرب الموارد). در آب شدن. (تاج المصادر بیهقی). || گشاده کردن رسن را و هر دو کرانه ٔ آن را در گوشه ٔ دلو و مانند آن انداختن. رجوع به شرع شود. || باز کردن پوست و کفانیدن آن را. رجوع به شرع شود. || نیکو برداشتن و بلند کردن چیزی را. رجوع به شرع شود. || راست شدن نیزه ها به سوی کسی. || راست کردن نیزه ها را بسوی کسی. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب). رجوع به شرع شود.

شروع. [ش ُ] (ع اِ) ج ِ شارِع. (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) (منتهی الارب). رجوع به شارع شود.

(مص م.) آغاز کردن، (اِ.) آغاز، ابتدا. [خوانش: (شُ) [ع.]]

آغاز کردن به کاری، کاری را آغاز کردن،
(اسم) ابتدا، آغاز،
* شروع کردن: (مصدر لازم) آغاز کردن، آغازیدن،

ابتدا

آغاز

آغاز

آغاز، ابتدا، اوایل، بدو، عنفوان، مقدمه، نخست،
(متضاد) ختم

Beginning, Birth, Commencement, Dawn, Inception, Initiation, Institution, Onset, Outset, Rise, Start

başlama, başlangıç

استهلال، بدایه

آغاز گشتن، شروع شدن، ابتدا کردن

esordio

inizio

Starten

576