معنی شروع
لغت نامه دهخدا
شروع. [ش ُ] (ع اِمص، اِ) آغاز و فیال و ابتدا و اول. (ناظم الاطباء).
- شروع افتادن، شروع شدن. آغاز گشتن: اگر در محامد اخلاق و مآثر اعراق این پادشاه... خوض و شروع افتد. (سندبادنامه ص 18).
- کلاس شروع،در سابق بر کلاس تهیه اطلاق می شد و پیش از کلاس اول کودکان، را برای تعلیم آماده می کردند.
|| دیباچه. (ناظم الاطباء). || حمله و هجوم. (ناظم الاطباء).
شروع. [ش ُ] (ع اِ) ج ِ شارِع. (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) (منتهی الارب). رجوع به شارع شود.
شروع. [ش ُ] (ع مص) به کاری آغازیدن. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). در کاری شدن. (المصادر زوزنی) (از تاج المصادر بیهقی) (ترجمان القرآن جرجانی چ دبیرسیاقی ص 61). به کاری درآمدن. (آنندراج). آغازیدن. آغاز کردن.روی آوردن به. رونهادن به. روی گذاشتن به. برداشت کردن. ابتدا کردن. بنیاد کردن. به کاری درشدن. اقدام کردن. (یادداشت مؤلف). || در آب درآمدن. (ترجمان القرآن جرجانی) (المصادر زوزنی) (از اقرب الموارد). در آب شدن. (تاج المصادر بیهقی). || گشاده کردن رسن را و هر دو کرانه ٔ آن را در گوشه ٔ دلو و مانند آن انداختن. رجوع به شرع شود. || باز کردن پوست و کفانیدن آن را. رجوع به شرع شود. || نیکو برداشتن و بلند کردن چیزی را. رجوع به شرع شود. || راست شدن نیزه ها به سوی کسی. || راست کردن نیزه ها را بسوی کسی. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب). رجوع به شرع شود.
شروع نمودن
شروع نمودن. [ش ُ ن َ / ن ِ / ن ُ دَ] (مص مرکب) شروع کردن. آغازیدن و ابتدا کردن. (ناظم الاطباء). رجوع به شروع کردن شود.
فارسی به انگلیسی
Beginning, Birth, Commencement, Dawn, Inception, Initiation, Institution, Onset, Outset, Rise, Start
فارسی به ترکی
başlama, başlangıç
فرهنگ فارسی هوشیار
آغاز گشتن، شروع شدن، ابتدا کردن
فرهنگ عمید
آغاز کردن به کاری، کاری را آغاز کردن،
(اسم) ابتدا، آغاز،
* شروع کردن: (مصدر لازم) آغاز کردن، آغازیدن،
مترادف و متضاد زبان فارسی
آغاز، ابتدا، اوایل، بدو، عنفوان، مقدمه، نخست،
(متضاد) ختم
فرهنگ معین
(مص م.) آغاز کردن، (اِ.) آغاز، ابتدا. [خوانش: (شُ) [ع.]]
حل جدول
فرهنگ واژههای فارسی سره
آغاز
فارسی به عربی
استهلال، بدایه
فارسی به ایتالیایی
فارسی به آلمانی
Starten
معادل ابجد
576