معنی شرکا
لغت نامه دهخدا
شرکا. [ش ُ رَ] (ع اِ) شرکاء. شریکها و انبازها و همدستان. (ناظم الاطباء). رجوع به شرکاء و شریک شود.
فرهنگ عمید
شریک
حل جدول
هم دستان
مترادف و متضاد زبان فارسی
سهمبران، شریکان، ایادی، همدستان، همکاران، همگنان
فرهنگ فارسی هوشیار
(صفت) انباز مشارکت همدست جمع: شرکا (ء) یا شریک جرم. کسی است که قسمتی از اعمال اصلی جرم را انجام داده است. یا شریک مال. کسی است که با دیگری در کل ثروت یا سرمایه تجارت شریک است.
معادل ابجد
521