معنی شفترک | جدول یاب

لغت نامه دهخدا

شفترک

شفترک. [ش ِ ت َ رَ] (اِ) خاکشی و علف خاکشی. (ناظم الاطباء). خاکشیر. (فرهنگ فارسی معین). گیاهی است که شتر خورد و در اصفهان خاکشی گویند و آن تخم خوب کلان است و به عربی خمخم گویند. (از برهان) (انجمن آرا) (آنندراج). اسم شیرازی خبه است. (تحفه ٔ حکیم مؤمن). و رجوع به خاکشی و خبه شود. || تخم خاکشی. (از برهان). تخم خاکشیر. (فرهنگ فارسی معین). رجوع به خاکشیر شود.