معنی شقایق
لغت نامه دهخدا
فرهنگ معین
(شَ یِ) (اِ.) گیاهی است یکساله از تیره خشخاش که غالباً در مزارع و کشتزارها م ی روید. گلش منفرد و بزرگ و زیبا به رنگ قرمز است.
فرهنگ عمید
گیاهی شبیه خشخاش با برگهای بریده و گلهای سرخ که در انتهای گلبرگهای آن لکۀ سیاهی وجود دارد. لالۀ حمرا، لالۀ سرخ، لالۀ نعمانی، شقایق نعمان، شقایقالنعمان،
* شقایق دریایی: (زیستشناسی) نوعی مرجان به شکل استوانه که روی صخرههای کف دریا پیدا میشود،
حل جدول
مترادف و متضاد زبان فارسی
آلاله، لاله، لالهنعمان
نام های ایرانی
دخترانه، گلی سرخ رنگ با چهار گلبرگ که در قاعده گلبرکگهایش لکه سیاهی هست
فرهنگ فارسی هوشیار
جنسی از لاله که شبیه است به گل خشخاش
فارسی به ایتالیایی
papavero
معادل ابجد
511