معنی شماطه
لغت نامه دهخدا
شماطه. [ش َم ْ ما طَ / طِ] (از روسی، اِ) زنگی است که در بعضی ساعتها تعبیه کنند و با عقربه و فنر و پیچ خاصی که دارد آنرا طوری قرار دهند که در سر ساعت دلخواه شدید و متوالی و طولانی زنگ بزند و انسان را از فرارسیدن ساعت مورد نظر آگاه سازد. از شماطه ٔ ساعت معمولاً برای بیدار شدن در ساعت مطلوب، چنانکه در سحرهای ماه مبارک رمضان یا ساعتهایی نظیر آن استفاده می شود. (فرهنگ لغات عامیانه). رجوع به شماته و شماطه دار شود.
فرهنگ عمید
زنگ ساعت،
حل جدول
زنگ ساعت
فرهنگ فارسی هوشیار
(تازی گشته از شومت روسی برابر با آوا ولی در تازی با چنین آرشی به کار نمی رود) آگاهنده آوا دار (اسم) صدا دار (ساعت) و منظور ساعتی است که آنرا کوک کنند و در لحظه معینی شخص خوابیده را بیدار سازد. توضیح شماطه در عربی بدین معنی مستعمل نیست.
معادل ابجد
355