معنی شناسنامه
لغت نامه دهخدا
شناسنامه. [ش ِ م َ / م ِ] (اِ مرکب) ورقه یا کتابچه ٔ رسمی که در آن نام صاحب ورقه و نام پدر و مادر و دیگر خصوصیات وی ثبت می شود. و این ورقه را اداره ٔ آمار و ثبت احوال به هر شخصی میدهد و از روی آن دارنده ٔ دفترچه را می شناسند. ورقه ٔهویت. (یادداشت مؤلف). ورقه ای که از طرف اداره ٔ آمار و ثبت احوال صادر شود و هویت (نام، نام خانوادگی، نام پدر، نام مادر، محل تولد، روز و ماه و سال تولد، زن و فرزندان) هر شخصی در آن درج گردد. ورقه ٔ هویت. || نام خانوادگی. (فرهنگ فارسی معین).
فرهنگ معین
(ش مِ) (اِمر.) دفترچه ای صادره از طرف اداره ثبت احوال که در آن مشخصات شخص از قبیل: نام، نام خانوادگی، نام پدر و مادر، تاریخ و محل تولد نوشته می شود.
فرهنگ عمید
دفترچه یا ورقهای شامل نام، نام خانوادگی، نام پدر و مادر، تاریخ تولد، و مشخصات دیگر فرد که ادارۀ ثبت احوال آن را صادر میکند، ورقۀ هویت،
حل جدول
سجل
مترادف و متضاد زبان فارسی
سجل، کارتشناسایی، ورقههویت
فارسی به ترکی
nüfus cüzdanı
فرهنگ فارسی هوشیار
ورقه یا کتابچه رسمی که در آن نام صاحب ورقه و نام پدر و مادر و دیگر خصوصیات وی ثبت میشود
واژه پیشنهادی
سجل
معادل ابجد
507