معنی شهبانو
لغت نامه دهخدا
شهبانو. [ش َ] (اِ مرکب) شاه بانو. بانوی شاه. ملکه.
فرهنگ معین
(شَ) (اِمر.) ملکه، همسر شاه.
فرهنگ عمید
بانوی شاه، ملکه،
حل جدول
همسر شاه، ملکه
مترادف و متضاد زبان فارسی
بیگم، شهربانو، ملکه
فارسی به انگلیسی
Queen, Queen Consort
فارسی به عربی
امبراطوره، ملکه
نام های ایرانی
دخترانه، شاه بانو ملکه، همسر شاه
فرهنگ فارسی هوشیار
(اسم) شهربانو ملکه. توضیح طبق فرمان محمد رضا شاه پهلوی (1340 ه. ش) ملکه ایران بلقب فوق خوانده شد
فارسی به آلمانی
Königin (f)
معادل ابجد
364