معنی شهرآرا | جدول یاب

لغت نامه دهخدا

شهرآرا

شهرآرا. [ش َ] (اِمص مرکب) تزیین شهر برای جشنی یا ورود شاهی و غیره.آذین بندی شهر. (یادداشت مؤلف). شهرآرایی. رجوع به شهرآرایی شود. || (نف مرکب) آرایش دهنده ٔ شهر. آنچه یا آنکه شهر را بیاراید. || آنکه بزیبائی مایه ٔ آرامش شهر شود. شهرآرای:
کیست کو بر ما به بیراهی گواهی میدهد
گو ببین آن روی شهرآرا و عیب من مکن.
سعدی.
رجوع به شهرآرای شود.