معنی شهرنشین
لغت نامه دهخدا
شهرنشین. [ش َ ن ِ] (نف مرکب) مقابل ده نشین. مدنی. متمدن. حضری. دهقان. شهرگان. (یادداشت مؤلف).
حل جدول
مترادف و متضاد زبان فارسی
شهری، متمدن،
(متضاد) بادیهنشین
فارسی به انگلیسی
Burgher, Urbanized
معادل ابجد
915