معنی شوفاژ
لغت نامه دهخدا
شوفاژ. [ش ُ] (فرانسوی، اِ) ایجاد حرارت. || طرز گرم کردن. (فرهنگ فارسی معین). || در تداول فارسی بمعنی دستگاه ایجاد حرارت با بخار آب به کار رود.
- شوفاژ سانترال، دستگاه حرارت مرکزی.
فرهنگ معین
گرمایش، هر یک از رادیاتورهای سیستم حرارت مرکزی. [خوانش: [فر.] (اِ.)]
فرهنگ عمید
سیستم گرمایشی متشکل از موتورخانه و رادیاتورها،
حل جدول
رادیاتور
فارسی به انگلیسی
Heat, Heater
فارسی به ترکی
kalorifer
فرهنگ فارسی هوشیار
ایجاد حرارت، سوخت
فارسی به ایتالیایی
معادل ابجد
1387