معنی شولا
لغت نامه دهخدا
شولا. [ش َ / شُو] (اِ) کولا. کپنک. جامه ٔ نمدین خشن کردان و لران و کشاورزان. نمد. دلق گونه ٔ پشمین از نسیجی خشن فقرا را. جبه گونه از پشم که به زمستان روستائیان و کردان و درویشان درپوشند. (یادداشت مؤلف). خرقه. خرقه ٔ درویشان. (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین).
فرهنگ معین
(شُ یا شَ) (اِ.) خرقه، جامه گشاد و بلندی که روی لباس های دیگر می پوشند.
فرهنگ عمید
خرقه، خرقۀ درویشی،
حل جدول
مترادف و متضاد زبان فارسی
پشمینه، خرقه
گویش مازندرانی
بالاپوش – چوخا
فرهنگ فارسی هوشیار
(اسم) خرقه رخقه درویشان.
معادل ابجد
337