معنی شولا
لغت نامه دهخدا
شولا. [ش َ / شُو] (اِ) کولا. کپنک. جامه ٔ نمدین خشن کردان و لران و کشاورزان. نمد. دلق گونه ٔ پشمین از نسیجی خشن فقرا را. جبه گونه از پشم که به زمستان روستائیان و کردان و درویشان درپوشند. (یادداشت مؤلف). خرقه. خرقه ٔ درویشان. (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین).
حل جدول
خرقه درویشی
لباس درویشی
خرقه
شولا
جامه نمدین خشن
شولا
لباس درویشی
شولا
خرقه درویش
شولا
خرقه درویشی
شولا
مترادف و متضاد زبان فارسی
پشمینه، خرقه
فرهنگ معین
(شُ یا شَ) (اِ.) خرقه، جامه گشاد و بلندی که روی لباس های دیگر می پوشند.
فرهنگ عمید
خرقه، خرقۀ درویشی،
گویش مازندرانی
بالاپوش – چوخا
فرهنگ فارسی هوشیار
(اسم) خرقه رخقه درویشان.
واژه پیشنهادی
معادل ابجد
337