معنی شکست خوردن

شکست خوردن. [ش ِ ک َ خوَرْ / خُرْ دَ] (مص مرکب) انهزام. شکست یافتن. شکست دیدن. مغلوب شدن. (یادداشت مؤلف). منهزم شدن. (زمخشری) (ناظم الاطباء). انهزام یافتن و متفرق و پریشان گشتن. (ناظم الاطباء).
- امثال:
جنگ را یک تن میکند شکست را یک تن میخورد. (امثال و حکم دهخدا).
دوثه: اقبان، شکست خوردن از دشمن. اکصاص. کفاء؛ شکست خوردن قوم. عبعبه. کشف. هب. هبوب. (منتهی الارب). || چاک خوردن. ترک برداشتن. شکاف پیدا کردن بنا و غیره. (از یادداشت مؤلف).

انهزام

Fail, Flop, Lose

mağlup olmak

افقد، فشل

انهزام، مغلوب شدن، منهزم شدن

Dissolute, Lax, Slack, Verlieren

انهزام

گریختن

1640