معنی شیرین کاری

لغت نامه دهخدا

شیرین کاری

شیرین کاری. (حامص مرکب) عمل و صفت و حالت شیرین کار. (یادداشت مؤلف). شعبده بازی. (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین). || سخنان لطیف و طرفه گفتن. (فرهنگ فارسی معین). || چاپلوسی. || مسخرگی. || سرانجام کاری بخوبی. (ناظم الاطباء).کار را به وجه احسن انجام دادن. (غیاث). هنرنمایی. کار جالب توجه کردن. (فرهنگ فارسی معین):
ز شیرین کاری شیرین دلبند
فروخواندم به گوشش نکته ای چند.
نظامی.
ز شیرین کاری آن نقش جماش
فروبسته زبان و دست نقاش.
نظامی.
ز شیرین کاری شیرین دلبند
فراوان خورده بودانقوزه در قند.
امیرخسرو.
|| حرکات جلد و با چابکی و آمیخته به هنر ورزشکار در زورخانه، چون چرخش تند و پشتک و جز آن. (یادداشت مؤلف). || کار بد و نامناسب (از اضداد است). (یادداشت مؤلف).

فرهنگ عمید

شیرین کاری

کار جالب توجه کردن، هنرنمایی،

حل جدول

شیرین کاری

هنرنمایی تحسین بر انگیز

فارسی به انگلیسی

شیرین‌ کاری‌

Hat Trick, Masterstroke, Panache, Tour De Force, Trick, Work Of Art

فارسی به عربی

فرهنگ فارسی هوشیار

شیرین کاری

‎ هنر نمایی کاری جالب توجه کردن، سخنان لطیف و طرفه گفتن، شعبده بازی حقه بازی.

فارسی به آلمانی

شیرین کاری

Gag [noun], Spass [noun], Witz [noun]

معادل ابجد

شیرین کاری

801

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری