معنی شیلان

شیلان. (ع اِ) ج ِ شال: شیلان کشمیر. شیلان کرمان. (یادداشت مؤلف).

شیلان. (ترکی، اِ) مهمانی عام. (یادداشت مؤلف). || سفره ٔ طعام، و با لفظ کشیدن مستعمل است. (آنندراج). سفره ٔ طعام. (از برهان). سفره و خوان طعام. (غیاث). سفره. (انجمن آرا). سماط سلاطین و امرا. (برهان) (ناظم الاطباء). سفره ٔ امرا و بزرگان. (فرهنگ فارسی معین). || مجازاً طعام را نیز گفته اند. (از برهان) (از غیاث). طعام که بزرگان پخته اند. (انجمن آرا). طعام. (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین). || اسباب طعام خوری. (منتهی الارب). || به معنی صورت قابهای طعام، مجاز است. (آنندراج). || موقع صرف ناهار و صلای طعام. (فرهنگ فارسی معین). || به معنی عناب است و آن میوه ای باشد مانند سنجد که در دواها بکار برند و خون را صاف کند. (برهان) (از غیاث). عناب. (ناظم الاطباء). رجوع به سنجد شیلان شود. || در ارسباران، نسترن وحشی را گویند. (یادداشت مؤلف). || غله زار. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || جایی که علف سبز بسیار دارد. (ناظم الاطباء).

شیلان. (اِخ) دهی است از بخش حومه ٔ شهرستان سنندج. آب از چشمه. پاسگاه ژاندارمری دارد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 5).

موقع صرف ناهار و صلای طعام، سفره امرا و بزرگان، طعام. [خوانش: [مغ.] (اِ.)]

سفرۀ طعام،
سفرۀ بزرگی که انواع خوراک‌ها برآن چیده می‌شود،
* شیلان کشیدن: (مصدر لازم) گستردن سفرۀ طعام،

عناب

سفره خانه دربار

Smorgasbord, Smörgasbord

دخترانه، مهمانی، سور

دخترانه، چیلان، عناب

نوعی سپاس عمومی دعا و نذر ندبه و استغاثه

مراسم نیایش بند آمدن باران

(اسم) موقع صرف نهار و صلای طعام، سفره امرا و بزرگان، طعام.

391