معنی صاحب خانه
لغت نامه دهخدا
صاحب خانه. [ح ِ ن َ / ن ِ] (ص مرکب، اِ مرکب) خانه خدا. میزبان. دیار. ابوالمثوی. رب البیت:
در آن خانه که آن شب بود رختش
به صاحب خانه بخشیدند تختش.
نظامی.
- امثال:
اگر میهمان یکی باشد صاحب خانه گاو میکشد، یا میزبان گاو میکشد؛ با کثرت سائلان و خواهندگان به تمام واجبات رادی و جوانمردی عمل نتوان کرد. (امثال و حکم ص 229).
فرهنگ معین
مالک خانه، میزبان. [خوانش: (~. نِ) [ع - فا.] (ص مر.)]
فرهنگ عمید
دارای خانه، مالک خانه،
حل جدول
موجر
فارسی به ترکی
ev sahibi
تعبیر خواب
صاحبخانه بودن: کامیابی که از دسترنج خودتان حاصل خواهد شد اگر با مفسد صحبت داشت، دلیل بر فسادِ کار او است. - لوک اویتنهاو
فرهنگ فارسی هوشیار
مانپد خانه خدا کد خدا ابتگن دیور میزبان (صفت) مالک خانه خانه خدا، میزبان.
معادل ابجد
757