معنی صبحانه
لغت نامه دهخدا
صبحانه. [ص ُ ن َ / ن ِ] (اِ مرکب) ناشتایی. زیرقلیانی. ناهارشکن. صفراشکن. ناشتاشکن. لقمهالصباح. چاشنی بامداد. لُهنه. آنچه صبح خورند چون چای و شیر و کره و نان و قهوه و مانند آنها. || (ص نسبی) متعلق به صبح. منسوب به صبح.
فرهنگ معین
(صُ نِ) [ع - فا.] (اِمر.) غذایی که صبح می خورند، ناشتایی.
فرهنگ عمید
خوراکی که هنگام صبح میخورند،
حل جدول
فرهنگ واژههای فارسی سره
ناشتا، ناشتایی، چاشت
کلمات بیگانه به فارسی
ناشتایی
فارسی به انگلیسی
Breakfast, Muesli
فارسی به ترکی
kahvaltı, sabah kahvaltısı
فارسی به عربی
فطور
فرهنگ فارسی هوشیار
ناهار شکن، ناشتائی، چاشنی بامداد
فارسی به ایتالیایی
colazione
فارسی به آلمانی
Frühstück (n), Früstück (n)
معادل ابجد
156